Om zo'n project als Nilakoto beter draaiende te krijgen, is er natuurlijk gereedschap nodig. Maar daar schijnt Gambia slecht in voorzien te zijn. 'Goed gereedschap is het halve werk', ze moeten dus nog een eind - op Nilakoto.
Robert is wat gaan lobbyen bij zijn contacten, en dan eigenlijk gewoon bij de Bouwmaat waar hij zijn 'boodschappen' doet (zo hij ze zelf noemt, inkopen voor zijn werk - anders gezegd). Op het filiaal in Arnhem boden ze al snel een hele kist vol met spiksplinternieuw huismerk gereedschap. Boeiend dat zo'n organisatie verder geen referenties, KvK nummer of wat dan ook vraagt... "Hier, neem maar mee!" op basis van vertrouwen. Heerlijk!
Vandaar dat er direct (naast Robert zelf en ondergetekende die zo wat administratieve en blog bijdrages doet) een logootje bij de sponsors kwam. Op het filiaal in Eindhoven waar Robert een wat langere klantengeschiedenis heeft, gingen ze nog verder - eigenlijk. Toen daar exact dezelfde vraag gesteld werd, kwam er een grote gevulde kist op een palet van een hoog schap naar beneden, met allerlei oud 'afgedankt' gereedschap van klanten.
Nou gooien mensen bij vertrek van zo'n Bouwmaat filiaal, werkelijk verschrikkelijk veel meuk in zo'n kist. Er wordt al twee dagen geselecteerd en de container thuis is al behoorlijk gevuld met elektrische gereedschappen waar niemand verdient mee te werken. Troep. Gelukkig is er dan nog heus een boel over, dan schiet Nilakoto snel een stuk op.
Aankomende maandag gaat er een aanhanger met geselecteerd gereedschap geordend in dozen en tassen, richting Haarlem. Daar wacht een echtpaar: een Nederlandse vrouw getrouwd met een Gambiaan (ik ben hun namen even kwijt; maar dit contact bestaat door Kees, Robert's reisgenoot van afgelopen december en januari), die o.a. zaken doen met in Nederland goedkoop ingekochte producten om te verhandelen in Zuid Gambia. De dozen voor Nilakoto mogen mee in hun container, ze komen toch langs Brikama.
Stichting Nilakoto doet het vooralsnog dus voornamelijk met tastbare schenkingen. Toch is er ondertussen ook al een bankrekening. Kijk daarvoor op de stichting pagina!
Robert is wat gaan lobbyen bij zijn contacten, en dan eigenlijk gewoon bij de Bouwmaat waar hij zijn 'boodschappen' doet (zo hij ze zelf noemt, inkopen voor zijn werk - anders gezegd). Op het filiaal in Arnhem boden ze al snel een hele kist vol met spiksplinternieuw huismerk gereedschap. Boeiend dat zo'n organisatie verder geen referenties, KvK nummer of wat dan ook vraagt... "Hier, neem maar mee!" op basis van vertrouwen. Heerlijk!
Vandaar dat er direct (naast Robert zelf en ondergetekende die zo wat administratieve en blog bijdrages doet) een logootje bij de sponsors kwam. Op het filiaal in Eindhoven waar Robert een wat langere klantengeschiedenis heeft, gingen ze nog verder - eigenlijk. Toen daar exact dezelfde vraag gesteld werd, kwam er een grote gevulde kist op een palet van een hoog schap naar beneden, met allerlei oud 'afgedankt' gereedschap van klanten.
Nou gooien mensen bij vertrek van zo'n Bouwmaat filiaal, werkelijk verschrikkelijk veel meuk in zo'n kist. Er wordt al twee dagen geselecteerd en de container thuis is al behoorlijk gevuld met elektrische gereedschappen waar niemand verdient mee te werken. Troep. Gelukkig is er dan nog heus een boel over, dan schiet Nilakoto snel een stuk op.
Aankomende maandag gaat er een aanhanger met geselecteerd gereedschap geordend in dozen en tassen, richting Haarlem. Daar wacht een echtpaar: een Nederlandse vrouw getrouwd met een Gambiaan (ik ben hun namen even kwijt; maar dit contact bestaat door Kees, Robert's reisgenoot van afgelopen december en januari), die o.a. zaken doen met in Nederland goedkoop ingekochte producten om te verhandelen in Zuid Gambia. De dozen voor Nilakoto mogen mee in hun container, ze komen toch langs Brikama.
Stichting Nilakoto doet het vooralsnog dus voornamelijk met tastbare schenkingen. Toch is er ondertussen ook al een bankrekening. Kijk daarvoor op de stichting pagina!
1 opmerking:
Een erg leuk project! Ik hoop dat alles helemaal goed komt!
Een reactie posten