In december rond de kerst zijn Robert en Zefanja op bezoek geweest op Nilakoto. Er is een boel geïnventariseerd! Laten we beginnen met het termieten probleem, waar de regio mee kampt en dus zeker ook Nilakoto. We waren er op voorbereid, termieten maken een boel kapot waar eerder in was geïnvesteerd - en dan vooral rond de hutten.
In de eerste plaats zijn de hutten met leem gestuukt. Leemstuc is al eeuwenoud en heeft vele voordelen, zoals vochtregulerende werking en thermische isolatie. Waar Robert - die dit introduceerde - niet op was voorbereid was dat het gras voor de stevigheid verwerkt in de leem bij de termieten erg geliefd is. Zij kruipen dus in het pleisterwerk van de hutten en bereiken daarna de plafonds aan de binnenkant en de dakconstructies...
Wat nu? Er is eerder wel gif gekocht waarmee de hutten zijn gesprayd; maar dat zou met enige regelmaat moeten gebeuren, is ongezond om in te ademen en kost handenvol geld. Dus zijn Buba en vrienden verder gaan kijken.
Op advies van een bevriende kweker van Buba is er tijdens ons verblijf olifantengras geplant rond de hutten en rond de termietenheuvels. Dit zou de termieten tegen kunnen houden de hutten in te klimmen enerzijds en hun heuvels zouden ze niet meer verlaten. Wij kunnen er op internet niets over vinden, maar vertrouwen op de lokale kennis over olifantengras.
Termietenheuvels - werkelijk prachtige bouwsels van de natuur maar oh zo vervelend - zijn sterker dan beton en lijken onverwoestbaar... Wij hadden ergens opgepikt dat je een termietenheuvel moet omheinen met water, zodat ze die heuvel niet verlaten. In Artis doen ze dat! Misschien wordt dit opgepakt (hoewel constant water op Nilakoto natuurlijk ook een punt van aandacht is) maar vooralsnog is bedacht om die termietenheuvels zoveel mogelijk open proberen te gooien (met vele hakbijlen en eigenlijk zou daar een bulldozer voor nodig zijn) en vol te gooien met gif. Wij wachten af welke plannen uitgevoerd worden!
De derde manier om termieten te lijf te gaan is tijdens ons verblijf per ongeluk ontdekt. Wij belandden tijdens een middagje toeren door het land in een huttenkamp aan de uitmondingen van de rivier, Mandinari River Lodge. Ook daar waren de hutten gebouwd van lemen blokken, ongepleisterd. Maar daar waren ze bewerkt met vernis; de lemen hutten zakken daardoor niet in tijdens het regenseizoen en termieten blijven buiten de deur. Daar is een hele experimentele fase aan vooraf gegaan om die goede modus van vernis gemengd met terpentine te vinden, aan ons is de toestemming gegeven dit ook toe te passen.
Buba gaat dus alle hutten helemaal overnieuw pleisteren (zie middelste foto van deze blog, het pleisterwerk is lelijk aangetast) en vervolgens bewerken met deze vernis.
We zijn benieuwd hoe de termieten op Nilakoto zich over een jaar gedragen.
In de eerste plaats zijn de hutten met leem gestuukt. Leemstuc is al eeuwenoud en heeft vele voordelen, zoals vochtregulerende werking en thermische isolatie. Waar Robert - die dit introduceerde - niet op was voorbereid was dat het gras voor de stevigheid verwerkt in de leem bij de termieten erg geliefd is. Zij kruipen dus in het pleisterwerk van de hutten en bereiken daarna de plafonds aan de binnenkant en de dakconstructies...
Wat nu? Er is eerder wel gif gekocht waarmee de hutten zijn gesprayd; maar dat zou met enige regelmaat moeten gebeuren, is ongezond om in te ademen en kost handenvol geld. Dus zijn Buba en vrienden verder gaan kijken.
Op advies van een bevriende kweker van Buba is er tijdens ons verblijf olifantengras geplant rond de hutten en rond de termietenheuvels. Dit zou de termieten tegen kunnen houden de hutten in te klimmen enerzijds en hun heuvels zouden ze niet meer verlaten. Wij kunnen er op internet niets over vinden, maar vertrouwen op de lokale kennis over olifantengras.
Termietenheuvels - werkelijk prachtige bouwsels van de natuur maar oh zo vervelend - zijn sterker dan beton en lijken onverwoestbaar... Wij hadden ergens opgepikt dat je een termietenheuvel moet omheinen met water, zodat ze die heuvel niet verlaten. In Artis doen ze dat! Misschien wordt dit opgepakt (hoewel constant water op Nilakoto natuurlijk ook een punt van aandacht is) maar vooralsnog is bedacht om die termietenheuvels zoveel mogelijk open proberen te gooien (met vele hakbijlen en eigenlijk zou daar een bulldozer voor nodig zijn) en vol te gooien met gif. Wij wachten af welke plannen uitgevoerd worden!
De derde manier om termieten te lijf te gaan is tijdens ons verblijf per ongeluk ontdekt. Wij belandden tijdens een middagje toeren door het land in een huttenkamp aan de uitmondingen van de rivier, Mandinari River Lodge. Ook daar waren de hutten gebouwd van lemen blokken, ongepleisterd. Maar daar waren ze bewerkt met vernis; de lemen hutten zakken daardoor niet in tijdens het regenseizoen en termieten blijven buiten de deur. Daar is een hele experimentele fase aan vooraf gegaan om die goede modus van vernis gemengd met terpentine te vinden, aan ons is de toestemming gegeven dit ook toe te passen.
Buba gaat dus alle hutten helemaal overnieuw pleisteren (zie middelste foto van deze blog, het pleisterwerk is lelijk aangetast) en vervolgens bewerken met deze vernis.
We zijn benieuwd hoe de termieten op Nilakoto zich over een jaar gedragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten