woensdag 25 juli 2012

Draagvlak bij de gemeenschap

In de loop van de maand hebben wij enkele andere projecten en kampen in Gambia bezocht. Twee daarvan sprongen er om meerdere redenen erg uit; Tumani Tenda Eco Camp en Jongbong Bantang Cultural Camp bij Berefeti (niets over gevonden op internet). Beide kampen liggen niet ver van Brikama vandaan en bevinden zich aan zijrivieren van de Gambia River.

Wat er erg sympathiek aan was is het feit dat deze kampen verzorgd en gedragen worden door de dorpen Tumani Tenda respectievelijk Berefeti. Er zijn in de loop van de jaren relaties opgebouwd met touroperators, NGO's, universiteiten elders in de wereld voor studiereizen en meer. Zodra er gasten komen, verzorgen de inwoners van de betreffende dorpen een schoon bed, slachten een kip en verzorgen een maaltijd, ze doen de was en zorgen voor het terrein. De inkomsten van het kamp vloeien op de één of andere manier terug naar het dorp - plus salarissen voor de managers van het kamp. Beide kampen houden er verschillende financiele constructies op na, Tumani Tenda draait bijvoorbeeld op alleen maar vrijwilligerswerk.

Het schijnt wat tijd nodig gehad te hebben, maar in deze dorpen is het inzicht ontstaan dat ook toerisme een vorm van ontwikkelingswerk kan zijn in hun eigen belang en waar ze ook wat voor moeten doen.


Hoe nu deze vertaalslag te maken naar Nilakoto, wat geen dorp is maar wel een gebied in ontwikkeling met een heleboel compounds? Als er namelijk op een gegeven moment werkelijk toeristen komen, kan Buba en een paar vrouwen uit de familie waarschijnlijk de kar niet trekken. Daar is het te veel werk voor.

Simpel - dachten wij: de gemeenschap zelf heeft gevraagd om een nurseryschool. De ouders van de schoolgaande kinderen zullen het één en ander terug moeten doen om het project draaiende te krijgen en te houden.
Op de laatste schooldag (vorige week woensdag) schijnt het sowieso de gewoonte te zijn dat alle moeders op komen dagen voor evaluatie van het jaar. Van de aanwezigheid van de 33 vrouwen, wilden we gebruik maken.

Buba sprak de vrouwen toe; de woorden 'community' en 'commitment' vielen tussen het Mandinka door regelmatig. De boodschap moest zijn (en we vertrouwen er op dat die in het Mandinka goed is vertaald): de toekomstige inkomsten van de lodges zijn onlosmakelijk verbonden met het bestaan en de voortgang van de kleuterschool. Het is dus in hun eigen belang het kamp aantrekkelijk te houden zodat toeristen fijn toeven.

De ideeën die tijdens deze bijeenkomst zijn genoemd, schijnen heel enthousiast te zijn ontvangen. De belangrijkste opmerking die ik vertaald kreeg is "We moeten het niet laten afweten als de 'tubabs' (wij - de blanken) er niet meer zijn!". Er werd regelmatig geapplaudisseerd en toen de djembé arriveerde, barstte het feest - 'entertainment' - los.

De volgende dag zijn een heel groot deel van deze vrouwen op afspraak terug gekomen. Ze hebben een rondleiding gekregen door de twee lodges die hoogstwaarschijnlijk op korte termijn af zullen zijn; om ze te laten zien hoe een badkamer er uit ziet (zelf kennen ze geen badkamer) en dat die gepoetst moet worden, om ze een eerste idee te geven van de dry toilet en het compost idee, een indruk van een lodge voor twee personen.
Daarna hebben ze in de bantaba gezeten (gemeenschappelijk open ruimte) die met tijdelijke middelen is opgetrokken, om te laten zien dat die ingericht moet worden voor de maaltijden van de gasten en dat de keuken opnieuw en groter gebouwd moet worden om diezelfde maaltijden te verzorgen. Door deze rondleiding en uitleg, verbinden de vrouwen zich wellicht met het project en voelen ze zich geroepen één van de vele taken naar zich toe te trekken. De toezeggingen voor hulp zijn in ieder geval gedaan.

We zijn die dag begonnen met het terrein afspeuren naar zwerfafval. Dat is er veel.... Niemand kent in Gambia een prullenbak, alles wordt op de grond gegooid. Het afvalprobleem kunnen wij niet oplossen, maar er is ze duidelijk gemaakt dat het terrein afvalvrij moet zijn. Vooralsnog hebben we alles in ieder geval op één hoop gegooid achter de keuken van de bantaba.

Ook over de blaadjes van de cashewboomgaard is uitgelegd dat die hard nodig zullen zijn voor het composteren van de toiletten.







Het zal nog een tijdje duren voordat dit en andere inzichten zullen indalen bij deze mensen - die op zó'n andere manier dan wij leven en denken, maar wij hebben aangezwengeld bij hen en bij Buba dat draagvlak bij de gemeenschap onmisbaar is om dit project tot een succes te krijgen.

Het begin is gemaakt.


Geen opmerkingen: