Tijdelijke middelen, daar zijn ze heel goed in in Gambia - het is allemaal armoe dat hen inventief maakt met zoeken naar die tijdelijke middelen. Maar het mocht niet baten; ongeveer wij een week na onze aankomst stortte het boeltje in. De grond moet te zacht geweest zijn nu in het regenseizoen, voor een tank die vanwege onze aanwezigheid als het even kan vol zat.
Hij ging ook snel weer leeg; omwonenden maken dankbaar gebruik van de kraantjes en komen soms met hele kruiwagens met wel vier jerrycans à 25 liter water halen. En wij maar diesel halen om de generator weer even aan te zetten waarmee ook de pomp.
Geen stromend water dus. Wat nu?
Ik trek gelijk mijn portemonnee, maar dan toch wel in de eerste instantie uit eigen belang. Kamperen gaat me best goed af en mezelf wassen met water uit een emmer gepompt van een handpomp gaat ook best een tijdje, maar op een gegeven moment wil je een douche. Los van mijn eigen belang; een kamp gevuld met gasten kan niet zonder stromend water bestaan, dus de investering in een goede watertoren moest hoe dan ook gebeuren.
Een nieuwe tank van 3000 liter was al gekocht, we zetten een smid aan het werk voor een watertoren die wel 20 jaar mee zou kunnen en binnen drie dagen zou er weer stromend water zijn.
Maar niets van dat....
In de eerste plaats was de gekochte tank een uitverkoopje; 35% korting omdat er een gat in zat. Dat moest dus gerepareerd worden, na een lange zoektocht vonden we een geschikt adres. Met de transportkosten naar Serrekunda op en neer en reparatiekosten voor dat bedrijf en niet te vergeten - de vele moeite, is de uiteindelijke korting misschien maar 10% geweest. Een inzicht wat maar moeilijk te delen is met de mensen daar.
Toen we er vijf dagen tussenuit waren geweest, hoopten we bij terugkomst de toren klaar te treffen. Maar nee, de smid was niet gekomen om zijn werk af te maken. Er even achteraan bellen was niet mogelijk geweest, want (armoe) en was geen geld geweest om een opwaardeerkaart voor de telefoon te kopen.
te helpen te tank mee omhoog te manoeuvreren. Het plateau bovenop is dan iets te klein voor de tank, maar het gaat wel. Hij steekt er aan twee kanten 15 cm uit maar dat houden die 3000 liters wel.
Toen moesten de loodgieters nog iets komen doen, toen bleek het gat in de tank niet optimaal gerepareerd, toen moest er diesel komen voor de aggregaat, toen had de aggregaat een onderhoudsbeurt nodig en al met al heeft het 2½ week geduurd totdat er weer stromend water op Nilakoto was.
Ondertussen begint het inzicht te komen dat dit project er een moet gaan worden voor en door de gemeenschap. Daarover later meer. Deze waterpomp staat op 20 meter afstand van een handpomp op een openbaar terrein. Daar komt echter geen schoon water uit, terwijl de waterpomp van het project schoon drinkwater geeft. Buba is met het plan gekomen om dit drinkwater tegen een vergoeding met de gemeenschap - de omliggende compounds en families waarvan de kinderen naar de nursery school gaan - te delen. Zeker nu de Ramadan net is begonnen schijnt die wens groter dan normaal te zijn. Een hele klus, omdat hij wel het geld nodig heeft voor brandstof om de tank iedere keer bij te vullen.
Wij hebben hem in het een en ander geadviseerd hoe je dit zou kunnen organiseren. Maar we hebben hem ook gezegd dat als er financiële problemen komen, hij het zelf op moet lossen. Wij/de stichting hebben de faciliteiten geleverd, aan hun hoe daar mee om te gaan. Maar het zou mooi zijn; niet alleen water voor de toekomstige gasten maar ook voor de leefgemeenschappen van Nilakoto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten